Όμως τι ακριβώς είναι ο πανικός; Μήπως είναι μεταδοτικός όσο και ο ιός και αν είναι τι πρέπει να κάνουμε για να τον αποφύγουμε;
Όπως αναφέρει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια Επικοινωνίας και ΜΜΕ στη Δημόσια Υγεία, Έφη Σίμου, ο πανικός ορίζεται ως η ξαφνική κατάσταση τρόμου, που παράγει παράλογες συμπεριφορές στους ανθρώπους, και έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει φόβο και νοητική ανισορροπία.
«Η αντίληψη ότι ο φόβος μπορεί να έχει πολλές επιπτώσεις και ότι ο πανικός μπορεί να εξαπλωθεί εξίσου γρήγορα αναβιώνει περιοδικά σε πολλές πανδημίες. Από την εποχή που ο Γάλλος γιατρός και συγγραφέας Le Bon έγραψε για την ψυχολογία της μάζας, υπάρχει πλήθος βιβλιογραφικών αναφορών που υποστηρίζουν ότι οι ιδέες, τα συναισθήματα και οι προκαταλήψεις μπορεί να είναι εξίσου μεταδοτικά όσο και οι ιοί».
Αυτό που βλέπουμε στην εξελισσόμενη πανδημία του κορωνοϊού, παρατηρώντας ενέργειες του γενικού πληθυσμού, όπως η μεγάλη αύξηση των πωλήσεων στα σούπερ μάρκετ ή η κατακόρυφη πτώση των χρηματιστηρίων παγκοσμίως, είναι ότι υπάρχει άγχος και αυξημένη αβεβαιότητα για το τι θα συμβεί στο μέλλον, λέει η κα Σίμου.
«Οι εικόνες με άδεια ράφια, άδειους δρόμους και ερημωμένες πόλεις που γίνονται viral μπορεί να δημιουργήσουν μια αυξημένη αίσθηση επείγουσας ανάγκης, η οποία μπορεί να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερο πανικό. Ελλοχεύει επίσης ο κίνδυνος να προκληθούν φαινόμενα ρατσισμού και διάλυσης της κοινωνικής συνοχής».
Ο περιορισμός εξάπλωσης του ιού σχετίζεται με την επιβολή πρωτοφανών μέτρων καραντίνας. Η καραντίνα διαφέρει από την απομόνωση, που είναι ο διαχωρισμός των ατόμων που έχουν ήδη διαγνωστεί με τη μεταδοτική ασθένεια από τους υγιείς. Και μπορεί οι τακτικές αυτές να επιφέρουν άμβλυνση της περιβόητης καμπύλης, δηλαδή να ελαττώσουν τον αριθμό των ατόμων που θα νοσήσουν ταυτόχρονα, να επιβραδύνουν την κορύφωση της επιδημίας και να δώσουν χρόνο στο υγειονομικό σύστημα να αντεπεξέλθει, όμως σύμφωνα με την κα Σίμου ενδέχεται να προκαλέσουν μια σειρά από προβλήματα τόσο στη λειτουργία του κράτους, όσο και στις κοινωνικές σχέσεις δημιουργώντας επιπρόσθετους κινδύνους για τη δημόσια υγεία.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις από την καραντίνα
Η καραντίνα, εξηγεί η κα Σίμου, είναι συχνά μια δυσάρεστη εμπειρία για όσους υποβάλλονται σε αυτήν. Η απώλεια της ελευθερίας, η απομάκρυνση από αγαπημένα άτομα, η αβεβαιότητα σχετικά με την εξέλιξη της κατάστασης, ο φόβος και η πλήξη μπορούν, μερικές φορές, να δημιουργήσουν δραματικές επιπτώσεις: «Και όπως καταγράφονται από μελέτες διεθνώς αυτές μπορεί να είναι: ευερεθιστότητα, συναισθηματική εξάντληση, κακή διάθεση, αϋπνία, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, κακή διάθεση, άγχος και συμπτώματα μετατραυματικού άγχους, φόβος, νευρικότητα, σύγχυση, θυμός, θλίψη και απογοήτευση. Κάποιες μελέτες αναφέρουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στην συμπεριφορά ατόμων μετά την περίοδο απομόνωσης, όπως η αποφυγή κοινωνικών επαφών και καθυστέρηση της επιστροφής στην κανονικότητα για αρκετούς μήνες».
Όπως τονίζει η ειδικός η επιτυχής χρήση της καραντίνας ως μέτρο δημόσιας υγείας απαιτεί τη μείωση στο μέτρο του δυνατού, του πανικού και των αρνητικών συνεπειών που συνδέονται με αυτήν.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / Δημοσιογραφική επιμέλεια: Δημ. Φραγκουλιώτης
